मला आई व्हायचंय...?

महाराष्ट्रात ११ फेब्रुवारी, २०११ रोजी 'मला आई व्हायचंय' हा थोडासा गंभीर आणि संवेदनशील विषय असलेला चित्रपट प्रदर्शित झाला. या चित्रपटाची उत्सुकता खूपच ताणली गेली होती. कारणही तसेच होते. हा पहिला अमेरिकन-मराठी चित्रपट आहे. तसेच अमेरिकेचे राष्ट्राध्यक्ष बराक ओबामा यांच्यासाठी या चित्रपटाच्या विशेष खेळाचे आयोजन करण्यात आले होते. मग काय संपूर्ण अमेरिकेत 'मला आई व्हायचंय'चा बोलबाला झाला. पण या बोलबाला मागची कारणं थोडी चिवित्र वाटतात. जसं की...

...आर्थिक गरज भागवण्यासाठी
अमेरिका आणि ग्रेट ब्रिटनमधील सरोगसीचा खर्च भारतातील खर्चाच्या कितीतरी पटीने अधिक आहे. भारतात सरोगसीसाठी १२ हजार डॉलर (भारतीय मूल्य : अंदाजे `६ लाख) खर्च येतो. तर अमेरिका आणि ग्रेट ब्रिटनमध्ये यासाठी सुमारे ७० हजार डॉलर (भारतीय मूल्य : अंदाजे `३५ लाख) मोजावे लागतात. त्यामुळे अनेक विदेशी दाम्पत्य सरोगेट मदरच्या शोधात भारतात येत आहेत. भारतातील काही गरजू महिलाही आपली आर्थिक गरज भागवण्यासाठी सर्रास सरोगेट मदरसाठी तयार होत आहेत. गुजरातमधील आनंद जिल्ह्यातील महिला मोठ्या संख्येने सरोगेट मदरच्या व्यवसायात उतरल्याचे दिसून येत आहे. साधारण एका महिन्याभरात सुमारे ३० ते ४० विदेशी दाम्पत्ये सरोगेट मदरच्या शोधार्थ गुजरातमध्ये दाखल होत असल्याचे वृत्तपत्रांमधील बातम्यांमधून कळते.
संदर्भ: http://www.indiaprwire.com/pressrelease/education/2008082412343.htm

...सरोगेट मदर होण्यासाठी
गुजरातमधील आनंद जिल्हा दुग्धजन्य उत्पादनासाठी भारतात बऱ्यापैकी प्रसिद्ध आहे. मात्र, आता आनंद जिल्ह्याची कीर्ती जगभर पसरली आहे, पण ती एका वेगळ्या कारणामुळेच. येथील बऱ्याच महिलांनी विदेशी दाम्पत्यांसाठी सरोगेट मदर होण्याचा पर्याय स्वीकारला आहे. यातून त्यांची आर्थिक गरज पूर्ण होत असल्याचे म्हटले जात आहे. त्याचबरोबर हे विदेशी लोक या महिलांच्या मुलांचा शिक्षणाचा संपूर्ण खर्च करण्यासही तयार होत असल्याने आनंद जिल्ह्यातील महिला सरोगेट मदर होण्यासाठी रांगेत आहेत.
संदर्भ: http://www.hinduonnet.com/2006/03/02/stories/2006030201872400.htm

...सरोगेट मदरच्या कारखान्यासाठी
अमेरिका, ग्रेट ब्रिटन आणि इतर प्रगत देशांमध्ये सरोगसीबाबत कडक कायदे करण्यात आले आहेत. तसेच या देशांमध्ये या तंत्रज्ञानाचा खर्चही खूप आहे. त्यामुळे अशा प्रगत देशातील मूल होण्यासाठी इच्छुक असलेली दाम्पत्ये मोठ्या संख्येने भारतात येत आहेत. भारतात अजूनतरी याबाबत कायदा करण्यात आलेला नाही. तसेच इतर देशांच्या तुलनेत भारतात खूपच कमी खर्चात ही प्रक्रिया होते. तसेच येथील सरोगेट मदरला ही जादा पैसे द्यावे लागत नाहीत. पैशांच्या आशेने येथील महिलाही (सुशिक्षित/अशिक्षित दोन्ही) सरोगेट मदरकडे एक व्यवसाय म्हणून पाहू लागल्या आहेत. त्यामुळे जागतिक पातळीवर भारताला 'सरोगेट मदर'चा कारखाना म्हटले जात आहे.
संदर्भ: http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/7661127.stm